رأی صادره در مرحله بدوی:
در خصوص اتهام آقای م.گ. فرزند الف. دایر بر مزاحمت تلفنی و تهدید و توهین به شرح شکایت و دفاعیات بلا وجه متهم و کیفرخواست صادره بزه انتسابی به نامبرده را محرز و مسلم تشخیص و مستنداً به مواد ۶۰۸-۶۶۹-۶۴۱ قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل ۷۴ ضربه شلاق جهت تهدید و تحمل ۶ ماه حبس از جهت مزاحمت تلفنی و پرداخت یک‌میلیون ریال جزای نقدی از جهت توهین محکوم می‌نماید. رأی صادره غیابی ظرف ده روز پس از ابلاغ واقعی قابل واخواهی در این دادگاه
می‌باشد.
رأی صادره در مرحله واخواهی:
در خصوص واخواهی آقای م.گ. فرزند الف. نسبت به دادنامه صادره از این دادگاه که واخواه به‌موجب دادنامه واخواسته به اتهام مزاحمت و تهدید و توهین به شش ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و جزای نقدی محکوم گردیده وارد به نظر نمی‌رسد و واخواه در این مرحله از رسیدگی دلیل و سندی که حاکی از برائت باشد ارائه ننموده و لایحه واخواهی وی، به شکلی نیست که به ارکان حکم خدشه وارد نماید. لذا ضمن رد واخواهی مستنداً به مواد ۲۱۷-۲۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم واخواسته عیناً تأیید و استوار می‌گردد. رأی صادره حضوری محسوب و پس از ابلاغ ظرف بیست روز قابل‌اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.
رأی صادره در مرحله تجدیدنظر:
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.گ. نسبت به دادنامه مورخ ۲۵/۱/۹۳ صادره از شعبه … دادگاه عمومی جزایی که به‌موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام ایجاد مزاحمت تلفنی و تهدید و توهین به ترتیب به تحمل شش ماه و ۷۴ ضربه شلاق و پرداخت جزای نقدی به شرح دادنامه مارالذکر محکوم‌شده است؛ با توجه به محتویات پرونده در مورد بزههای تهدید و توهین اعتراض تجدیدنظرخواه وارد نمی‌باشد و متن پیامک‌های ارسالی تجدیدنظرخواه، حکایت از بزههای مذکور دارد و تجدیدنظرخواه نیز به اصل ارسال پیامک برای تجدیدخوانده اقرار نموده است. لذا ضمن رد تجدیدنظرخواهی در این قسمت مستنداً به بند الف ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می‌گردد و اما در مورد بزه ایجاد مزاحمت با عنایت به محتویات پرونده، نظر به اینکه تنها مستند تجدیدنظرخوانده در پرونده متن پیامک‌های ارسالی می‌باشد که تجدیدنظرخواه از ارسال پیامک، قصد توهین و تهدید داشته نه ایجاد مزاحمت تلفنی درواقع جهت توهین و تهدید از ابزار تلفن استفاده نموده که برقراری ارتباط به‌وسیله تلفن مقدمه اهداف وی در ارتکاب توهین و تهدید بوده نه جرم مستقلی باشد، لذا اعتراض وی را در این بخش وارد تشخیص و مستنداً به اصل ۳۷ قانون اساسی و بند ۱ شق ب قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری، حکم به برائت تجدیدنظرخواه از اتهام ایجاد مزاحمت تلفنی صادر می‌شود. رأی صادره قطعی است.
بیان رأی به زبان خودمانی:
ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ (تعزیرات) درباره «جرم توهین» مقرر کرده است: «توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد به مجازات شلاق تا (۷۴) ضربه و یا پنجاه‌هزار تا یک‌میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود.» توهین در قانون مجازات اسلامی دو نوع دارد: توهین ساده و توهین مشدد. ماده ۶۰۸ درباره توهین ساده می‌باشد. همچنین توهین با توجه به سمت مخاطب آن نیز مشدد می‌شود. این نوع توهین در برخی از مواد قانون تعزیرات مورداشاره قرارگرفته است. ماده ۵۱۴ درباره توهین به مقام رهبری مقرر کرده است: «هر کس به حضرت امام خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی رضوان‌الله‌علیه و مقام معظم رهبری به نحوی از انحاء اهانت نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.» ماده ۵۱۷ نیز درباره توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی آن در خاک ایران می‌باشد. به‌موجب این ماده: «هر کس علناً نسبت به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی آن‌که در قلمرو خاک ایران واردشده است توهین نماید به یک تا سه ماه‌حبس محکوم می‌شود؛ مشروط به اینکه در آن کشور نیز در مورد مذکور نسبت به ایران معامله متقابل بشود.»
وسیله‌ای که برای انجام توهین مورداستفاده قرار می‌گیرد برای تحقق این جرم چندان اهمیتی ندارد. بنابراین این جرم می‌تواند به‌وسیله گفتار یا نوشتار و به‌صورت ایمیل، پیامک و یا متن‌هایی در فضا‌های مجازی یا رسانه‌های جمعی صورت پذیرد. در پرونده مورداشاره توهین و تهدید نسبت به شاکی از طریق پیامک‌های ارسالی به ایشان بوده و شخص متهم نیز به ارسال این پیامک‌ها اقرار کرده است. بدین ترتیب، دادگاه بدوی وی را به جزای نقدی به میزان یک‌میلیون ریال محکوم نموده است.
علاوه بر توهین، قانون‌گذار «تهدید» را هم جرم دانسته و در ماده ۶۶۹ قانون تعزیرات مقرر نموده است: «هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشاء سری نسبت به خود یا بستگان او نماید،اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد به مجازات شلاق تا (۷۴) ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.» ازآنجایی‌که در پرونده مذکور، متن پیامک‌های ارسالی علاوه بر توهین، حاوی تهدید شاکی از سوی متهم نیز بوده است، دادگاه مجازات شلاق مذکور در ماده ۶۶۹ قانون فوق (۷۴ ضربه شلاق) هم برای متهم تعیین کرده است.
به این دلیل که جرم توهین و تهدید در این پرونده از طریق تلفن انجام‌شده است، دادگاه بدوی متهم را به مجازات جرم مزاحمت تلفنی (شش ماه حبس) نیز محکوم نموده است. ماده ۶۴۱ قانون تعزیرات درباره جرم مذکور مقرر می‌کند: «هرگاه کسی به‌وسیله تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر برای اشخاص ایجاد مزاحمت نماید علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد شد».
ازآنجاکه متهم در جلسات دادرسی حاضر نبوده و دفاعی درزمینه اتهامات وارده از خود ننموده است، رأی صادره به‌صورت غیابی صادر گردیده و متهم در مهلت مقرر از آن واخواهی می‌کند ولی به دلیل اینکه دلیل و مدرک معتبری بر بی‌گناهی خود ارائه نکرده است، واخواهی او رد می‌شود.
با تجدیدنظرخواهی متهم، رسیدگی به پرونده در دستور کار دادگاه تجدیدنظر قرار می‌گیرد. این دادگاه اتهام توهین و تهدید منتسب به متهم را وارد تشخیص داده و ازاین‌جهت رأی دادگاه نخستین را تأیید می‌کند ولی در رابطه با جرم مزاحمت تلفنی رأی اولیه را نقض می‌نماید. استدلال این دادگاه این است که هدف متهم تهدید و توهین نسبت به شاکی بوده و پیامک‌های ارسالی از طریق تلفن نیز با همین هدف انجام‌شده است، در حقیقت، متهم از تلفن به‌عنوان وسیله ارتکاب جرایم فوق استفاده کرده و قصد انجام جرم مزاحمت تلفنی را به‌عنوان یک جرم مستقل نداشته است. همان‌طور که گفته شد، وسیله ارتکاب توهین و یا تهدید در تحقق این جرایم موضوعیت ندارد، بنابراین، استفاده از تلفن برای توهین و تهدید را نباید مشمول جرم مزاحمت تلفنی قرارداد. بر همین اساس، دادگاه تجدیدنظر به‌درستی متهم را از مجازات جرم مزاحمت تلفنی معاف گردانیده است.
